چابک سازی صنعت آب و فاضلاب با گسترش سرمایه پذیری
معادلات سرمایه گذاران همواره بر اصولی استوار است که ایجاد تعادل و تحقق آنان می تواند به ترغیب و گسیل سرمایه منجر شود. پروژه های آب و فاضلاب به دلیل برخورداری از مدلی کارآمد در نحوه اداره که تفویض اختیارات لازم به سرمایه گذاران از مرحله ساخت تا بهره برداری را در خود مستتر ساخته است، سبب شده است تا اداره امور، فارغ از گیر ودارهای ناشی از موانع بوروکراتیک سازمان های دولتی، با مدلی چابک و بهره ور انجام پذیرد. اساسا سرمایه گذاران بخش خصوصی را این سال ها تقابل دیدگاه های بخش دولتی بی تحرک کرده است، نوع نگاه و فرهنگ کارفرمایانه با سرمایه گذاران به انزوای سرمایه گذاران دامن زده و آنان را در بیم و دلهره بازگشت سرمایه و سودآوری خود، زمین گیر ساختها ست. با نگاهی نقادانه در این بخش به راحتی می توان عامل این رویکرد را نبود مدل مفهومی مناسب در بین سرمایه گذار و سرمایه پذیر در کشور دانست که خوشبختانه با همت مدیران بخش آب و فاضلاب کشور درا ین عرصه به درستی تعریف، درک و گفتمان مشترک فی مابین آنان شفاف سازی شده است. مدل قراردادهای خرید تضمینی آب در کشور علاوه براینکه سبب ارتقای سطح تعاملات طرفین گردیده ا ست، ترغیب توسعه سرمایه گذاری درا ین بخش را به همراه دارد.ا گر چه هنوزا ندکی برای رسیدن به یک نقطه عطف کاملا روان در عرصه سرمایه گذاری فاصله داریم، اما دستاورد فعلی حاکی از اشتیاق سرمایه گذاران در پروژه های خرید تضمینی آب دارد. هجوم شرکت های فعال این عرصه در مناقصات پروژه های آب و فاضلاب خود دلیلی بر این مدعاست که رقابت سرمایه گذاران تنور سرمایه گذاری را در این بخش زیر بنایی، بیش از پیش داغ کرده است و همراهی سرمایه گذاران در مسیر بهره برداری از این پروژه ها منجر به کیفی سازی، بهینه سازی و نهایتا چابک سازی صنعت آب و فاضلاب شدها ست که خود دستاوردی گران سنگ در این عرصه قلمداد می شود. فراموش نکنیم که فرآیند سرمایه پذیری و سرمایه گذاری زمانی به تعادل خوشایند دو طرفه مبدل می شود که سهم طرفین به روشنی قابل رویت و ترسیم باشد. این موضوع به عینه در تعامل بخش آب و فاضلاب کشور با سرمایه گذاران بخش خصوصی قابل مشاهده است.